Met Robert Mühren weer eens in de basis, gesteund door meer dan vijfhonderd Volendamsupporters moest FC Volendam tegen Vitesse op een erbarmelijk veld drie punten zien te verdienen om aan te kunnen sluiten bij RKC Waalwijk. De start was precies zoals bedoeld, de wedstrijd zelf liet echter zien dat dit elftal de verwachtingen niet kon inlossen. De eindstand stond al na zes minuten op het bord.
De wedstrijd opende uiterst vermakelijk. Zoals verwacht toog Vitesse vanaf de aftrap vol vuur richting het Volendamdoel. Al in de tweede minuut leek dat succes te hebben. Ternauwernood werd de bal op de achterlijn onderschept. De tussenkomst van Zach Booth richting Bilal Ould-Chikh betekende een scherpe counter naar de overkant. Bilal Ould-Chikh won de sprint, kapte zich tussen drie man vrij en scoorde zeer beheerst 0-1. De vreugde was helaas van korte duur. Al drie minuten later mocht Pinto van ver op doel schieten waarmee hij Mio Backhaus volkomen verraste. Hoewel de Volendamdoelman in de korte hoek stond, glipte de bal toch onder zijn handen door. Vitesse rook dat FC Volendam te pakken was.
Een half uur lang had FC Volendam amper iets in te brengen. In de achttiende minuut schoot uitblinker Hadj-Moussa op de lat. FC Volendam moest tal van corners toestaan, maar Vitesse wist hiervan niet te profiteren. Op het middenveld leek FC Volendam stijf van de zenuwen te staan. In de opbouw ging vrijwel geen enkele bal van oranje naar oranje. Achterin had Vitesse dus weinig te duchten. Alleen Damon Mirani brak een keer door, maar zijn eindpass kwam niet bij de Volendamspitsen. Met nog een kwartier op de klok ontsnapte FC Volendam weer. Nu was het tot twee keer toe Mio Backhaus die de ploeg in de wedstrijd hield. Eerst blokte hij een schot van Hadj-Moussa en daarna tikte hij een schot van Arcus tegen de lat. Wat omzettingen achterin zorgden ervoor dat de laatste minuten tot de rust minder hectisch waren. FC Volendam had weliswaar geen zicht op nieuw succes maar kreeg ook geen nieuwe tegenslag te verwerken. Met de 1-1 kon FC Volendam tevreden zijn, Vitesse was dat beslist niet.
Dat bleek ook in de tweede helft. Het was Vitesse dat de toon zette en FC Volendam compleet vastzette voor het eigen doel. Het was een kwestie van uithouden en tegenhouden. Met Benaissa Benamar na de rust voor George Cox, die zijn mannetje niet kon houden, zat het achterin beter in elkaar, maar zodra FC Volendam in balbezit zou kunnen komen, zorgde de enorme onzorgvuldigheid ervoor dat de spitsen niet in stelling gebracht konden worden. Het wisselen van Robert Mühren voor Vivaldo Semedo had dan ook weinig zin. Toch was deze jonge Portugees lastig voor de Vitessespelers. Hij liep op elke bal en verdedigde mee. Meerdinck trof hem vol op de enkels, maar Makkelie vond het geen geel, terwijl in andere wedstrijden deze overtreding meer dan eens tot rood leidde. Vitesse bracht Van Ginkel in. Hij werd in augustus in Volendam ook ingebracht, wat toen tot 1-2 leidde. Deze keer was FC Volendam alerter en kreeg hij die kans niet. In de tachtigste minuut redde de lat FC Volendam voor de derde keer. Nu was het een listig hakje van Meulensteen dat boven Mio Backhaus op de lat eindigde. In de slotminuut, tussen twaalf corners door, ontsnapte Bilal Ould-Chikh nog eens. Zijn passje zorgde voor een unieke kans voor Oskar Buur, die Room op zijn weg vond. FC Volendam kreeg bijna waar het totaal geen recht op mocht doen gelden. Het bleef 1-1, een uitslag die voor beide partijen niets oplevert in de strijd om lijfsbehoud. De lachende derde is voorlopig RKC Waalwijk.
Tekst: Cor Tol